رفتار یخ زدگی

رفتار یخ زدگی یا رفتار یخ زدن ( Freezing behavior ) یا پاسخ یخ زدگی ( Freeze response ) یا سنگ شدگی ( Petrified ) ، واکنشی به محرک های خاص است که بیشتر در جانوران طعمه مشاهده می شود. هنگامی که یک جانور طعمه توسط شکارچی گرفتار شده و کاملاً بر آن غلبه می کند، ممکن است با «منجمد شدن/سنگ شدن» یا به عبارت دیگر با سفت شدن غیرقابل کنترل پاسخ دهد. مطالعات معمولاً پاسخ رفتار انجماد شرطی به محرک هایی را ارزیابی می کنند که معمولاً یا ذاتاً باعث ترس نمی شوند، مانند رنگ یا شوک. رفتار یخ زدن به آسانی با تغییر در فشار خون و مدت زمان در حالت خمیده مشخص می شود، اما همچنین شناخته شده است که باعث تغییراتی مانند تنگی نفس، افزایش ضربان قلب، عرق کردن یا احساس خفگی می شود. [ ۱] با این حال، از آنجایی که اندازه گیری این پاسخ های همدردی به محرک های ترس دشوار است، مطالعات معمولاً محدود به زمان های خَف کردن ساده هستند. پاسخ به محرک ها معمولاً به عنوان " جنگ یا گریز " گفته می شود، اما به طور کامل تر به عنوان "جنگ، فرار یا یخ زدن" توصیف می شود. علاوه بر این، دیده شده است که یخ زدگی پیش یا پس از واکنش مبارزه یا پاسخ پروازی رخ می دهد.
چندین بررسی نشان می دهد که رفتار یخ زدن تحت تأثیر موارد و هورمون های زیر است.
• سروتونین[ ۲]
• داروهای ضد روان پریشی[ ۳]
• متامفتامین[ ۴]
• مهارکننده های مونوآمین اکسیداز[ ۵]