[ویکی نور] رفتار شناسی امام علی(ع) در آیینه تاریخ. این کتاب نوشته یکی از محققان معاصر، ابراهیم بیضون است. مؤلف در نظر دارد با نگاهی به گزارش های تاریخی و همچنین شیوه رفتاری و گفتاری علی (ع) ابعادی تازه از زندگی آن حضرت را بررسی و ارائه نماید.
این کتاب در سال 1999 میلادی منتشر شده و عکس العمل هایی در پی داشته است. برخی آن را متعصبانه و طرفدارانه تلقی کرده و ناسازگار با یک بحث علمی دانسته اند. عده ای هم شخصیت و قداست علی علیه السلام را مناسب با تحلیل تاریخی ندانسته و این اثر را از این منظر مشکل دانسته اند.
نویسنده در مقدمه تذکر می دهد که مطالعات نهج البلاغه او را به تحقیق در این موضوع و زندگی امام علاقمند کرده و خواسته است کتابی پدید آورد که نظریه نهج البلاغه با روایت تاریخ را در کنار هم قرار دهد تا به تکمیل یکدیگر بپردازند. وی می نویسد تحقیقاتی که تاکنون انجام شده است یا امام را در قالب خلفا بررسی کرده یا گفتمان مذهبی بر آن غالب است و فریفته شخصیت استثنائی او شده اند.
مؤلف هدف خود را بررسی تاریخی رویدادهای دوران امام با نگاهی علمی و همراه با تحلیل داده های تاریخی می داند. وی کوشیده است ابعادی از زندگی آن حضرت را مورد توجه قرار دهد که تاکنون کمتر به آن توجه شده است. پای بندی به مستتندات تاریخی همراه با نگرش جامعه شناسانه مؤلف، به اثرش قوت بخشیده است و طبعاً نباید آن را اثری دینی یا بحثی در امامت تلقی کرد.
تذکر این نکته هم لازم است که واژه نهج در عنوان اثر و در متن کتاب به دو معنا به کار رفته که یکی معنای لغوی آن یعنی شیوه و روش است و دیگری منظور نهج البلاغه است. گاه هم مؤلف هر دو معنا را از این کلمه در نظر گرفته است.
ابراهیم بیضون کتاب خود را در چهار فصل تنظیم کرده و به ترتیب از: دوران پیامبر و خلفا، دوران خلافت، نمای حکومت و اندیشه سیاسی و در فصل چهارم از شخصیت ابن سبا و ارتباط آن با عمار یاسر سخن می گوید. مؤلف در پاورقی ها به منابع خود اشاره کرده که غالباً منابع دست اول تاریخ است.
این کتاب در سال 1999 میلادی منتشر شده و عکس العمل هایی در پی داشته است. برخی آن را متعصبانه و طرفدارانه تلقی کرده و ناسازگار با یک بحث علمی دانسته اند. عده ای هم شخصیت و قداست علی علیه السلام را مناسب با تحلیل تاریخی ندانسته و این اثر را از این منظر مشکل دانسته اند.
نویسنده در مقدمه تذکر می دهد که مطالعات نهج البلاغه او را به تحقیق در این موضوع و زندگی امام علاقمند کرده و خواسته است کتابی پدید آورد که نظریه نهج البلاغه با روایت تاریخ را در کنار هم قرار دهد تا به تکمیل یکدیگر بپردازند. وی می نویسد تحقیقاتی که تاکنون انجام شده است یا امام را در قالب خلفا بررسی کرده یا گفتمان مذهبی بر آن غالب است و فریفته شخصیت استثنائی او شده اند.
مؤلف هدف خود را بررسی تاریخی رویدادهای دوران امام با نگاهی علمی و همراه با تحلیل داده های تاریخی می داند. وی کوشیده است ابعادی از زندگی آن حضرت را مورد توجه قرار دهد که تاکنون کمتر به آن توجه شده است. پای بندی به مستتندات تاریخی همراه با نگرش جامعه شناسانه مؤلف، به اثرش قوت بخشیده است و طبعاً نباید آن را اثری دینی یا بحثی در امامت تلقی کرد.
تذکر این نکته هم لازم است که واژه نهج در عنوان اثر و در متن کتاب به دو معنا به کار رفته که یکی معنای لغوی آن یعنی شیوه و روش است و دیگری منظور نهج البلاغه است. گاه هم مؤلف هر دو معنا را از این کلمه در نظر گرفته است.
ابراهیم بیضون کتاب خود را در چهار فصل تنظیم کرده و به ترتیب از: دوران پیامبر و خلفا، دوران خلافت، نمای حکومت و اندیشه سیاسی و در فصل چهارم از شخصیت ابن سبا و ارتباط آن با عمار یاسر سخن می گوید. مؤلف در پاورقی ها به منابع خود اشاره کرده که غالباً منابع دست اول تاریخ است.
wikinoor: رفتار_شناسی_امام_علی(ع)_در_آیینه_تاریخ