رفاه کودکان

دانشنامه آزاد فارسی

رفاه کودکان (Child Welfare)
خدماتی که برای مواظبت و حمایت از کودکان محروم عرضه می شود. تأسیس پرورشگاه ها و یتیم خانه ها برای کودکان یتیم و رهاشده نخستین تلاش در راستای رفاه کودکان به شمار می رفت که معمولاً با حمایت مؤسسات مذهبی انجام می شد. ابتدا هدف این مؤسسات امرار معاش کودکان بود، اما سپس کمک های اجتماعی و روان شناختی را نیز دربرگرفتند. در اواخر قرن ۱۸، جنبشی پیرامون این نظریه تکامل یافت که کودکان را نباید بزرگسالان کوچک تلقی کرد و مربیان تعلیم و تربیت، مانند روسو، پستالوزی، و فروبل معتقد بودند که در انقلاب صنعتی بهره کشی از کودکان تشدید شده است. در قرن ۱۹، بسیاری از مؤسسات مذهبی و خصوصی به یاری کودکان یتیم، بینوا یا معلول شتافتند. از قرن ۲۰ خدمات پزشکی، دندان پزشکی و روان پزشکی، زمین های بازی، دادگاه های کودکان، و مدارس ویژه برای کودکان معلول تأسیس شد. اتحادیۀ بین المللی رفاه کودکان (۱۹۲۰) برای کمک به کودکان قربانی بلایای طبیعی بین المللی و ملی تأسیس شد. صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف، ۱۹۴۶) با هدف یاری رساندن به این گونه کودکان تأ سیس شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس