رفال

لغت نامه دهخدا

رفال. [رَ ] ( ع ص ) شعر رفال ؛ موی دراز. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). موی دراز. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

رفال. [ رِ] ( ع اِ ) رفال التیس ؛ چیزی که بر سر غلاف نره قچقار نهند تا گشنی نتواند. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس