( رفاغة ) رفاغة. [ رَ غ َ ] ( ع مص ) فراخ عیش شدن. ( منتهی الارب ) ( دهار ) ( آنندراج ). فراخ شدن عیش. ( مصادر اللغه زوزنی ). فراخ گردیدن عیش کسی. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
