رغین

لغت نامه دهخدا

رغین. [ رَ ] ( اِ ) پاتابه و مچ پیچ. ( ناظم الاطباء ). || رانین و شلوار. ( از شعوری ج 2 ورق 12 ). رغنین. رجوع به رغنین شود. || ( ص ) رعنا و زیبا. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس