رغیدا

لغت نامه دهخدا

رغیدا. [ رَ] ( سریانی ، اِ ) به لغت سریانی دانه ای است در میان گندم که آن را به شیرازی هر گویند و بعضی گویند عربی است. ( برهان ). دانه ای در میان گندم که به شیرازی هر گویند. ( ناظم الاطباء ). دانه ای است در میان گندم و آن را از گندم پاک گردانند مضر بود خوردن آن و به شیرازی آن را هر خوانند. ( از اختیارات بدیعی ). اراقواست.( تحفه حکیم مؤمن ). رجوع به اراقوا و اراقو شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس