رغید

لغت نامه دهخدا

رغید. [ رَ ] ( ع ص ) عیش رغید؛ زندگانی فراخ و با آسایش. ( ناظم الاطباء ). || مرد فراخ زیست. ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

زندگانی خوش و فراخ.

پیشنهاد کاربران

بپرس