رغیبه

لغت نامه دهخدا

( رغیبة ) رغیبة. [ رَ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) هر امر مرغوب. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). چیزی مرغوب. ( دهار ). || عطای بسیار. ج ، رغائب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). و از آن است «لیلةالرغائب » و «صلوةالرغائب » للتی یرغب فیهمالما فیهما من الثواب العظیم. ( ناظم الاطباء ). عطای بسیار. ( مهذب الاسماء ) ( دهار ). || فراخ شکم از هر چیزی. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

۱. [جمع: رَغائِب] امر خوب و پسندیده، هر چیز پسندیده و مرغوب.
۲. عطا و بخشش بسیار.

پیشنهاد کاربران

بپرس