رغبی. [ رَ با] ( ع مص ) مصدر به معنی رَغَب. ( ناظم الاطباء ). زاری نمودن بسوی کسی یا آن سؤال است به خواری و مذلت. ( منتهی الارب ). || مزیت نهادن خود را بر دیگری : رغب بنفسه عنه. ( منتهی الارب ). رجوع به رغب شود. رغبی. [ رُ با ] ( ع مص ) مصدر به معنی رَغَب. ( ناظم الاطباء ). رجوع به رغب شود.
