رغبوت
لغت نامه دهخدا
رغبوت. [ رَ غ َ ] ( ع مص ، اِمص ) خواهانی. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). رغبت کردن در چیزی. ( تاج المصادر بیهقی ). مصدر به معنی رَغبی ̍ و رُغبی ̍. ( منتهی الارب ). مصدر به معنی رَغَب. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مصادر مذکور شود. || رغبت از چیزی بگردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). رجوع به رغب شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید