رغاوه

لغت نامه دهخدا

( رغاوة ) رغاوة. [ رِ وَ ] ( ع اِ ) یا رُغاوَة، سرشیر و کفک شیر. ( ناظم الاطباء ). کفک شیر و سر آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رِغایة. رُغایة. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس