رغام
لغت نامه دهخدا
رغام. [ رَ ] ( ع اِ ) خاک و خاک نرم یا ریگ آمیخته به خاک. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). ریگ نرم. ( دهار ). خاک ریگ آمیز. ( مهذب الاسماء ) ( غیاث اللغات از شرح نصاب و منتخب اللغات ) ( دهار ). خاک به ریگ آمیخته. ( یادداشت مؤلف ). || ( اِخ ) نام ریگستانی است. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. خاک نرم.
۳. ریگ آمیخته با خاک.
پیشنهاد کاربران
کلمه ( رغام ) به فتح ( رأ ) به معنای خاک نرم است ، این هم که می گویند: ( رغم انف فلان رغما ) ، معنایش این است که دماغ فلانی را به خاک مالید، و همچنین باب افعال این ماده یعنی ( ارغم غیره دماغ غیر خود را به خاک مالید ) ، و این تعبیرها را وقتی می آورند که گوینده بخواهد خشم خود را برساند.