رغاده

لغت نامه دهخدا

( رغادة ) رغادة. [ رَ دَ ] ( ع مص ) رغادت. مصدر به معنی رَغد و رَغَد. ( ناظم الاطباء ). فراخ عیش شدن. ( دهار ) ( یادداشت مؤلف ) ( از مصادر اللغه زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). رجوع به رَغد و رَغَد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس