رعیف

لغت نامه دهخدا

رعیف. [ رَ ] ( ع ص ، اِ ) ابری که پیشاپیش ابر دیگر رود. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). پاره ابر. ( از یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس