رعیت واری

لغت نامه دهخدا

رعیت واری. [ رَ عی ی َ ] ( حامص مرکب ) قانون کشت و کاری و زراعت شخصی. ( ناظم الاطباء ). || همانندی با رعیت.

پیشنهاد کاربران

بپرس