رعو

لغت نامه دهخدا

رعو. [ رَع ْوْ ] ( ع مص ) رَعوَة. رِعوَة. بازایستادن مرد از کارخود. ( ناظم الاطباء ). رجوع به رَعوَة شود. || رُعْوْ یا رِعْوْ. پرداختن از جهل و بدی و بازایستادن از آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به رَعوَة شود.
رعو. [ رُع ْوْ ] ( ع اِ ) رَعْوْ. رِعْوْ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به رَعْوْ شود.
رعو. [ رِع ْوْ ] ( ع اِ ) رَعْوْ. رُعْوْ. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به رَعْوْ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس