رعلاء

لغت نامه دهخدا

رعلاء. [ رَ ] ( ع ص ) شاة رعلاء؛ گوسپندی که گوش آن را شکافته آونگان گذارند. و کذلک : ناقة رعلاء. ج ، رُعل. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از مهذب الاسماء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس