رعل
لغت نامه دهخدا
رعل. [ رِ ] ( ع اِ ) زنبور عسل نر.( از اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ذیل فصل «راء» و باب «لام » ) ( از متن اللغة ). || خرمابن نر. هذا تفسیر ما فی اکثر النسخ من القاموس و فی بعضها بالمهملة. ( منتهی الارب ). خرمابن نر. ( ناظم الاطباء ).
رعل. [ رَ ] ( ع اِ ) بینی کوه. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَعن شود. || جامه های مرد. ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آنچه از گوش گوسپند و ماده شتر بریده آونگان گذارند. ( ناظم الاطباء ) آنندراج ) ( منتهی الارب ).
رعل. [ رَ ع َ ] ( ع مص ) مصدر به معنی رَعالَة. ( ناظم الاطباء ). حمق. ( اقرب الموارد ). رجوع به رعالة شود.
رعل. [ رَ ع َل ْ ل َ ] ( ع حرف ) از حروف مشبهه بفعل به معنی لَعَل َّ و مگر و کاش و شاید. ( ناظم الاطباء ).
رعل. [ رُ ] ( ع ص ) ج ِ رَعلاء. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به رَعلاء شود.
رعل. [ رَ ]( اِخ ) نام موضعی. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
رعل. [ رِ ] ( اِخ ) رعل و ذکوان ، دو قبیله اند از سلیم. ( منتهی الارب ). || اطمی ( قلعه ای ) است. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید