رعشه افکندن

لغت نامه دهخدا

رعشه افکندن. [ رَ ش َ / ش ِ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) رعشه انداختن. لرزه انداختن. ( یادداشت مؤلف ) :
سایه بر هر کس که آن سرو خرامان افکند
رعشه چون آب روانش در رگ جان افکند.
صائب ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس