رعشن

لغت نامه دهخدا

رعشن. [ رَ ش َ ] ( ع ص ) مرد به اهتزازرونده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرتعش. ( اقرب الموارد ). || مرد بددل. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). مرد ترسو. ( از اقرب الموارد ). || شتر و شترمرغ شتاب و اهتزازرونده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

رعشن. [رَ ش َ ] ( اِخ ) لقب پادشاهی از حمیر. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || نام اسبی. ( ناظم الاطباء ).نام اسب مراد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس