رَعد، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۳ به ترتیب مصحف و ۹۶ یا ۹۸ به ترتیب نزول، از سوره های مدنی قرآن در ۴۳ آیه و ۸۵۴ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به پدیدۀ «رعد» یا «تندر» و تسبیح گفتن آن است. هفتمین سوره از سوره هایی است که با حروف مقطعه «الر» آغاز می شود. دومین سوره از سوره های چهارده گانه ای است که سجده دارد (آیۀ ۱۵ که سجدۀ آن مستحب است). از نظر حجم، بعد از سورۀ انفال، دومین سوره از سوره های «مثانی» و نسبتاً متوسط قرآن است (کمتر از نیم جزء). مضامین اصلی آن عبارت اند از توحید، معاد، و وحی.
سورۀ شمارۀ ۱۳ به ترتیب مصحف و ۹۶ یا ۹۸ به ترتیب نزول، از سوره های مدنی قرآن در ۴۳ آیه و ۸۵۴ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به پدیدۀ «رعد» یا «تندر» و تسبیح گفتن آن است. هفتمین سوره از سوره هایی است که با حروف مقطعه «الر» آغاز می شود. دومین سوره از سوره های چهارده گانه ای است که سجده دارد (آیۀ ۱۵ که سجدۀ آن مستحب است). از نظر حجم، بعد از سورۀ انفال، دومین سوره از سوره های «مثانی» و نسبتاً متوسط قرآن است (کمتر از نیم جزء). مضامین اصلی آن عبارت اند از توحید، معاد، و وحی.
wikijoo: رعد،_سوره