رعثاء

لغت نامه دهخدا

رعثاء. [ رَ ] ( ع ص ، اِ ) نوعی از انگور دراز
دانه. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || گوسپندی که هر دو کرانه گوش وی کفانیده معلق مانده باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس