رعاه ا. [ رَ هُل ْ لاه ] ( ع جمله فعلیه دعایی ) در مقام دعا گویند؛ خدا نگاهدارد او را. ( یادداشت مؤلف ) : و مجدالملک به پارس بوده با جد این بنده که تقریر پارس می بست به ابتداء عهد کریم جلالی رعاه اﷲ. ( فارسنامه ابن بلخی ص 118 ).
