رعاف. [ رُ ] ( ع اِ ) خون بینی. ( منتهی الارب ) ( از کشاف زمخشری ) ( از دهار ) ( فرهنگ اوبهی ). خونی که از دماغ به راه بینی برآید. ( آنندراج به نقل از بحرالجواهر و منتخب اللغات ) ( غیاث اللغات ). خونی که از بینی خارج گردد. خون دماغ. ( فرهنگ فارسی معین ). خونی که از بینی برآید. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی کتابخانه مؤلف ) ( از اقرب الموارد ) :
ز سرگین خر عیسی ببندم
رعاف جاثلیق ناتوانا.
خاقانی.
- سنةالرعاف ؛ یا عام الرعاف ؛ سال بیست و چهارم هجرت بود. به تابستان آن سال حرارتی بیش از عادت پدیدشد در بلاد عرب و سه ماه بکشید و بیشتر مردمان به رعاف ( خون دماغ ) مبتلا گشتند. ( از یادداشت مؤلف ).رعاف. [ رَع ْ عا ] ( ع ص ، اِ ) آنکه بسیار از بینی او خون برآید. ( از اقرب الموارد ). || باران بسیار. ( از المنجد ).