رطیب. [ رَ ] ( ع ص ) تر. ( دهار ). تروتازه و از آن است «عیش رطیب ناعم ». ( از اقرب الموارد ). تروتازه. ج ، رِطاب. ( از آنندراج ) ( منتهی الارب ) : کنجی که برف پیش همی داشت گل گرفت هر جویکی که خشک همی بود شد رطیب.
رودکی.
|| خرمای رسیده. ج ، رِطاب. ( از آنندراج ) ( منتهی الارب ).
فرهنگ عمید
تر، تروتازه.
پیشنهاد کاربران
رطیب بر فعیل نوعی اسم تصغیر ب حساب می آید و منظور از رطیب یعنی جوان ، سرحال و سرزنده و تازه ( چیزی ک زمان زیادی را سپری نکرده و هنوز نورسیده است )