رطوبی

/rutubi/

لغت نامه دهخدا

رطوبی. [ رُ ] ( ص نسبی ) منسوب به رطوبت. ( فرهنگ فارسی معین ).
- رطوبی مزاج ؛ به فردی اطلاق می شود که دستگاه لنفی اش بر سایر اعمال حیاتی برتری داشته باشد چنین افرادی ظاهراً خونسرد و بی اعتنا و دیررنج و کمتر عصبانی می شوند، بلغمی مزاج. ( فرهنگ فارسی معین ).
- مزاج رطوبی ؛ مزاج تر. مزاج بلغمی. که در نتیجه ازدیاد لنف در بدن است. ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به رطوبت . یا مزاج رطوبی مزاج تر مزاج .

پیشنهاد کاربران

بپرس