رطوب

لغت نامه دهخدا

رطوب. [ رُ ] ( ع مص ) مصدر به معنی رطب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). سپست تر خورانیدن ستور را. ( آنندراج ). یونجه دادن به ستور. رجوع به رطب شود. || سپست درودن. ( تاج المصادر بیهقی ). یونجه چیدن.

پیشنهاد کاربران

بپرس