رطع

لغت نامه دهخدا

رطع. [ رَ ] ( ع مص ) آرمیدن با زن. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ).

رطع. [ رَ ] ( ع اِ ) زکام و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس