رطبا

[ویکی الکتاب] معنی رُطَباً: خرمای پخته و رسیده
ریشه کلمه:
رطب (۲ بار)

(فلس)تر. مقابل خشک . «وَ لا حَبَّةٍ» عطف است به «وَرَقَةٍ» همچنین است «لارَطْبٍ وَ لا یبِسٍ» معنی آیه چنین می‏شود: خزانه‏های غیب نزد خداست، جز خدا آنها را کسی نمی‏داند. هیچ برگی به زمین نمی‏افتد مگر آن را می‏داند و هیچ دانه‏ای به شکم زمین نمی‏افتد (بوسیله انسان باشد یا غیره) و هیچ‏تر و خشکی ساقط نمی‏شود مگر آن که در کتابی آشکار موجود است. گقته‏اند آن چه از میوه‏تر و خشک می‏افتد می‏داند و گفته‏اند آن چه می‏افتد هر چه باشد می‏داند. به نظر می‏آید که مراد از رطب و یابس، میوه‏ها باشد زیرا صدر آیه «وَ ما تَسْقُطُ... وَ لا حَبَّةٍ» درباره درختان و دانه‏هاست و مناسب است که رطب و یابس میوه‏ها باشد. در مجمع گوید: رطب و یابس به تمام مخلوقات شامل است. ولی تدبّر در آیه خلاف آن را می‏رساند و اللّه اعلم مگر آن که واو در «وَ لا رَطْبٍ» برای استیناف باشد آن وقت لارَطبٍ وَ لا یابَسٍ شامل همه موجودات می‏شود و ظاهراً همین طور است. ناگفته نماند مراد از کتاب مبین علم خدا و یا لوح محفوظ است و این که در عرف شایع شده که مراد از آن قرآن است صحت ندارد. * رطب (مثل صرد) به معنی خرمای تر است .