رطب افشان

لغت نامه دهخدا

رطب افشان. [ رُ طَ اَ ] ( نف مرکب ) افشاننده رطب. || کنایه است از گوینده سخن شیرین :
من که نقاش نیشکرقلمم
رطب افشان نخل این حرمم.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس