رطب

[ویکی فقه] رطب نام یکی از انواع خرما است.عنوان یاد شده به مناسبت در باب زکات و تجارت به کار رفته است.
رطب خرمای تر و تازه را می گویند.
احکام رطب
۱. ↑ جواهر الکلام، ج۱۵، ص۲۴۴.
...

[ویکی الکتاب] معنی رَطْبٍ: تر
تکرار در قرآن: ۲(بار)
«رَطْب» به معنای «تر» و «یابس» به معنای «خشک» است، ولی در روایات «ورقة» به معنای جنین سقط شده و «حبّة» به معنای فرزند و «ظلمت الارض» به معنای رَحِم مادران و «رطب» به معنای آنچه از نطفه ها زنده می ماند و «یابس» به معنای آنچه از بین می رود تفسیر شده است. این روایات دالّ بر این است که ائمه(علیهم السلام)می خواهند مسلمانان را متوجّه کنند که در تفسیرآیات با یک دید وسیع به قرآن بنگرند.
(فلس)تر. مقابل خشک . «وَ لا حَبَّةٍ» عطف است به «وَرَقَةٍ» همچنین است «لارَطْبٍ وَ لا یبِسٍ» معنی آیه چنین می‏شود: خزانه‏های غیب نزد خداست، جز خدا آنها را کسی نمی‏داند. هیچ برگی به زمین نمی‏افتد مگر آن را می‏داند و هیچ دانه‏ای به شکم زمین نمی‏افتد (بوسیله انسان باشد یا غیره) و هیچ‏تر و خشکی ساقط نمی‏شود مگر آن که در کتابی آشکار موجود است. گقته‏اند آن چه از میوه‏تر و خشک می‏افتد می‏داند و گفته‏اند آن چه می‏افتد هر چه باشد می‏داند. به نظر می‏آید که مراد از رطب و یابس، میوه‏ها باشد زیرا صدر آیه «وَ ما تَسْقُطُ... وَ لا حَبَّةٍ» درباره درختان و دانه‏هاست و مناسب است که رطب و یابس میوه‏ها باشد. در مجمع گوید: رطب و یابس به تمام مخلوقات شامل است. ولی تدبّر در آیه خلاف آن را می‏رساند و اللّه اعلم مگر آن که واو در «وَ لا رَطْبٍ» برای استیناف باشد آن وقت لارَطبٍ وَ لا یابَسٍ شامل همه موجودات می‏شود و ظاهراً همین طور است. ناگفته نماند مراد از کتاب مبین علم خدا و یا لوح محفوظ است و این که در عرف شایع شده که مراد از آن قرآن است صحت ندارد. * رطب (مثل صرد) به معنی خرمای تر است .

رطب به خرمای تازه و نورس که رنگ آن تیره نشده است، گفته می شود. به عبارت دیگر اولین رسیدگی بار نخل را رطب گویند. خرما خود گیاهی است تک لپه ای و گرمسیر جزو تیره نخل ها که میوه اش خوراکی و دارای هسته ای سخت و پوست نازک و طعم شیرین که به شکل خوشه ای بزرگ از شاخه آویزان می گردد و برگهای آن بزرگ است.
در درخت نخل ابتدا شکوفه های نخل ماده تبدیل به میوه ای سبز و سفت و هسته دار می شود که به آن ( چاقالی ) می گویند.
در مرحله بعد چاقالی ها ممکن است زرد یا قرمز شود که به آن ( خرما خارک ) می گویند، آفتاب داغ مناطق گرمسیری پس از مدتی خارک را تیره رنگ و آبدار می کند که به آن رطب می گویند.
بعضی از انواع نخل ها میوه شان وقتی رطب هستند چیده و استفاده می شود؛ مثل رطب مضافتی و کبکاب ( زرد طلایی ) و بعضی دیگر باید بعد از مرحله رطب، ۲۰ روز در گرمای خرماپزان مناطق گرمسیر بر سر نخل بماند تا نیمه خشک شود که به آن خرما می گویند، مثل خرمای نیمه خشک زاهدی و پیارم. البته بعضی از انواع خرماهای نیمه خشک را کاملاً خشک کرده و به بازار می فرستند. در جنوب کشور و مناطقی مانند لارستان و اشکنان، خرمای خشک را در دوشاب که همان شیرهٔ جوشیدهٔ خرمای خشک می باشد ریخته و گاهأ به آن زیره و کنجد نیز اضافه می نمایند که به نام هارمای پل پل معروف می باشد