رطانه

لغت نامه دهخدا

( رطانة ) رطانة. [ رَ / رِ ن َ ] ( ع مص ) سخن جز به زبان عربی گفتن. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بجز عربی سخن گفتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از اقرب الموارد ) ( از مصادر اللغه زوزنی ).
رطانة. [ رَطْ طا ن َ ] ( ع اِ ) شتران بسیار و با هم رفیق که صاحبانشان همراهشان باشند. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ) ( ناظم الاطباء ). رطون. ( اقرب الموارد ). رجوع به رطون شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سخن گفتن به زبانی غیر عربی را رطانه می گویند.از این واژه در باب صلات سخن رفته است.
رِطانه به عجمی سخن گفتن را می گویند.
رطانه در روایت
در این که مراد از واژه «رطانة الأعاجم» در حدیث نبوی، سخن گفتن به غیر عربی (عجمی) است یا گفت وگوی میان دو یا چند نفر که همگان متوجه نمی شوند، اختلاف است.
رطانه در مسجد
رطانة الأعاجم در مسجد مکروه است.
wikifeqh: رطانه

پیشنهاد کاربران

بپرس