رطاط

لغت نامه دهخدا

رطاط. [ رِ ] ( ع اِ ) ج ِ رطیط. ( منتهی الارب )( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). به معنی بانگ و فریاد و گولی و مرد گول. ( آنندراج ). رجوع به رطیط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس