رطاء

لغت نامه دهخدا

( رطآء ) رطآء. [ رَطْ ] ( ع ص ) زن گول. ج ، رُطْء. ( منتهی الارب ). حمقاء. ( اقرب الموارد ). زن گول و احمق ، ج ، رَطاآت. ( ناظم الاطباء ).
رطاء. [ رِ ] ( ع ص ) ج ِ رَطی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به رطی و رطی شود.

رطاء. [ رَ طَءْ ] ( ع اِمص ) گولی و حماقت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). حمق. ( اقرب الموارد ). احمق شدن. ( تاج المصادر بیهقی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس