رضی آرتیمانی محمد. رضی آرْتیمانی، محمّد (۹۷۸ـ آرتیمان ۱۰۳۷ق)
شاعر و عارف ایرانی. از مردم آرتیمانِ تویسرکان بود. در جوانی به همدان رفت و در آن جا با شاعرانی چون مرشد بروجردی، رشکی و هلاکی آشنا شد. گویا در همین دوره به عرفان روی آورد. سپس به اصفهان رفت و از میرزایانِ دفتر شاه عباس اول صفوی شد و به گمان با زنی از خاندان صفوی وصلت کرد، زیرا همۀ کسانی که از میرزا ابراهیم ادهم، پسر رضی، سخن گفته اند، او را از جانب مادر صفوی دانسته اند. در اواخر زندگی به زادگاهش بازگشت و مقام شیخ الاسلامی تویسرکان یافت. خانقاهی در شمال تویسرکان بنا نهاد و به ارشاد مردم پرداخت. آرتیمانی صاحب رباعیات و غزلیات عرفانی پرشور است. میرزا ابراهیم ادهم فرزند اوست. اشعار رضی حدود ۱۵۰۰ بیت است.ساقی نامۀ او در مدح شاه عباس گرچه ۱۷۵ بیت بیش نیست و از بسیاری ساقی نامه های عهد صفوی کوتاه تر است، امّا به سبب رقت عواطف گوینده آوازه یافته است. دیوان او به چاپ رسیده است (۱۳۴۶ش). از دیگر آثارش: مثنوی های سوگندنامه و گوهر عشق، که هردو با دیوان او به چاپ رسیده است.
شاعر و عارف ایرانی. از مردم آرتیمانِ تویسرکان بود. در جوانی به همدان رفت و در آن جا با شاعرانی چون مرشد بروجردی، رشکی و هلاکی آشنا شد. گویا در همین دوره به عرفان روی آورد. سپس به اصفهان رفت و از میرزایانِ دفتر شاه عباس اول صفوی شد و به گمان با زنی از خاندان صفوی وصلت کرد، زیرا همۀ کسانی که از میرزا ابراهیم ادهم، پسر رضی، سخن گفته اند، او را از جانب مادر صفوی دانسته اند. در اواخر زندگی به زادگاهش بازگشت و مقام شیخ الاسلامی تویسرکان یافت. خانقاهی در شمال تویسرکان بنا نهاد و به ارشاد مردم پرداخت. آرتیمانی صاحب رباعیات و غزلیات عرفانی پرشور است. میرزا ابراهیم ادهم فرزند اوست. اشعار رضی حدود ۱۵۰۰ بیت است.ساقی نامۀ او در مدح شاه عباس گرچه ۱۷۵ بیت بیش نیست و از بسیاری ساقی نامه های عهد صفوی کوتاه تر است، امّا به سبب رقت عواطف گوینده آوازه یافته است. دیوان او به چاپ رسیده است (۱۳۴۶ش). از دیگر آثارش: مثنوی های سوگندنامه و گوهر عشق، که هردو با دیوان او به چاپ رسیده است.