رضخ
لغت نامه دهخدا
رضخ. [ رَ ] ( ع اِ ) رَضْخ. خبری که بشنوند و باور ندارند آنرا. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || سهمی از غنایم جنگی که طبق مقررات اسلامی به کسانی که در جنگ شرکت کرده اند، دهند. ( فرهنگ فارسی معین ).
رضخ. [ رُ ] ( ع اِ ) رَضْخ. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به رَضْخ شود.
فرهنگ فارسی
یا رضخ
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. خبری که بشنوند و باور نکنند.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] عطایی اندک از غنیمت جنگی که به افراد شرکت کننده در جنگ، که سهم ی از غنیمت ندارند، داده می شود که به آن رَضخ گفته می شود.
عطایی اندک از غنیمت جنگی را رضخ می گویند.
معنای اصطلاحی رضخ
مراد از رضخ، عطایی اندک از غنیمت جنگی است که به فرد یا افرادی که در جنگ شرکت کرده ولی سهمی از غنیمت ندارند، داده میشود. مراد از عطای اندک، کمتر بودن آن از سهم غنیمت بَران است؛ بدین معنا که رضخ بَر (مَرضوخ لَه) اگر سواره است سهمش کمتر از سهم سواره و اگر پیاده است کمتر از سهم پیاده باشد.
رضخ در فقه
از این عنوان در باب جهاد سخن رفته است.
احکام رضخ
...
عطایی اندک از غنیمت جنگی را رضخ می گویند.
معنای اصطلاحی رضخ
مراد از رضخ، عطایی اندک از غنیمت جنگی است که به فرد یا افرادی که در جنگ شرکت کرده ولی سهمی از غنیمت ندارند، داده میشود. مراد از عطای اندک، کمتر بودن آن از سهم غنیمت بَران است؛ بدین معنا که رضخ بَر (مَرضوخ لَه) اگر سواره است سهمش کمتر از سهم سواره و اگر پیاده است کمتر از سهم پیاده باشد.
رضخ در فقه
از این عنوان در باب جهاد سخن رفته است.
احکام رضخ
...
wikifeqh: رضخ
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید