رضایی رضا

دانشنامه آزاد فارسی

رضایی، رضا (تهران ۱۳۲۶ـ۱۳۵۲ش)
رضایی، رضا
از اعضای برجستۀ دومین گروه از رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران در اوایل دهۀ ۱۳۵۰ش. وی در دوران دبیرستان از طریق برادرش احمد رضایی با مسائل سیاسی آشنا شد. در همان زمان در جلسات مسجد هدایت و سخنرانی های آیت الله طالقانی شرکت می کرد و در همان جا با سعید محسن و تراب حق شناس از رهبران سازمان آشنا شد. در ۱۳۴۵ش وارد دانشگاه تهران شد و در رشتۀ دندان پزشکی به تحصیل پرداخت. در ۱۳۴۹ش با علی باکری آشنا شد و رسماً به عضویت سازمان مجاهدین خلق درآمد. وی به سرعت ارتقا یافت و ضمن ورود به مرکزیت، در گروه سیاسی به فعالیت پرداخت. ازجمله وظایف او مسئولیت تعلیمات و آموزش جعل اسناد بود. وی ارتباط نزدیکی با حسینیه ارشاد و جلسات دکتر شریعتی داشت. در مرداد ماه ۱۳۴۶ش به همراه محمد بازرگانی برای فراگیری تعلیمات چریکی به جنوب عمّان رفت و یک ماه بعد بازگشت و مسئول ارتباط سازمان با خارج کشور شد. رضا رضایی در سوم شهریور ماه ۱۳۵۰ش دستگیر شد و به دلیل همکاری در حین دستگیری و بازداشت با هماهنگی ساواک در تاریخ ۲۷/۸/۱۳۵۰ش از زندان آزاد شد. آزادی وی، از سوی سازمان و رسانه های خارج کشور به عنوان فرار موفقیت آمیز قلمداد شد. اما پس از کشته شدن برادرش احمد، وی مجدداً مبارزه با رژیم را آغاز کرد و به سرعت به تجدید سازمان افراد باقی مانده پرداخت. نقش او در این زمان بسیار مهم بود و توانست سروسامانی به تشکیلات مجاهدین بدهد. رضا رضایی در خرداد ماه ۱۳۵۲ در زدوخورد با مأمورین ساواک متواری و اقدام به خودکشی نمود. مرگ وی بازتاب گسترده ای در نشریات خاورمیانه، اروپا و مبارزان ایرانی خارج از کشور داشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس