رضا کمال شهرزاد (۱۲۷۷ـ۱۳۱۶ش)
نمایش نامه نویس ایرانی. تخلص شهرزاد را به سبب علاقه و شیفتگی اش به داستان های هزارویک شب و شهرزاد قصه گو انتخاب کرد. در ۳۹سالگی با خوردن سیانور خودکشی کرد، زیرا فضای خفقان آور و رقابت های زیان بار، روح و طبع لطیف و حساس شهرزاد را جریحه دار می کرد، و دوری او را از برخی محافل روشنفکری و رکود فعالیت های ادبی اش موجب شد. در داستان ها و نمایش نامه هایش گرایش آشکار به رومانتیسم و افسانه های پرسوزوگداز داشت. رضا کمال شهرزاد در مدرسۀ سن لوئی تحصیل کرده بود، و نخستین آثارش را از زبان فرانسه ترجمه کرد. از کودکی طبع شعر داشت، و در جوانی چند قطعۀ معروف ادبی، مثل هرنانی اثر ویکتور هوگو، را از فرانسه به فارسی ترجمه کرد. تار می نواخت و علاقه اش به موسیقی به او در تنظیم خلاقانۀ نمایش های موزیکال کمک کرد. برخی از آثارش عبارت اند از پریچهر و پریزاد (۱۲۹۹)؛ اصلی و کرم (۱۳۰۷) از عُزیر حاجی بیگوف؛ عباسه خواهر امیر (۱۳۰۹)؛ اپرت عروس ساسانیان یا خسرو و شیرین (۱۳۱۰)؛ شب هزارویکم (۱۳۰۹)؛ زن های پادشاه، دکتر از فرنگ آمده (۱۳۰۳)؛ زردشت (۱۲۹۸)؛ حرم خلیفه هارون الرشید یا عزیز و عزیزه (۱۳۱۱)؛ در سایۀ حرم (۱۳۱۱)؛ و اپرت پروانه (۱۳۰۷، در ستایش بانو پروانه، خوانندۀ وقت). اغلب این نمایش ها اجراهای موفقی داشتند. شهرزاد از مؤسسان کمدی موزیکال (۱۲۹۸) و کانون صنعتی (۱۳۱۱) نیز بود.
نمایش نامه نویس ایرانی. تخلص شهرزاد را به سبب علاقه و شیفتگی اش به داستان های هزارویک شب و شهرزاد قصه گو انتخاب کرد. در ۳۹سالگی با خوردن سیانور خودکشی کرد، زیرا فضای خفقان آور و رقابت های زیان بار، روح و طبع لطیف و حساس شهرزاد را جریحه دار می کرد، و دوری او را از برخی محافل روشنفکری و رکود فعالیت های ادبی اش موجب شد. در داستان ها و نمایش نامه هایش گرایش آشکار به رومانتیسم و افسانه های پرسوزوگداز داشت. رضا کمال شهرزاد در مدرسۀ سن لوئی تحصیل کرده بود، و نخستین آثارش را از زبان فرانسه ترجمه کرد. از کودکی طبع شعر داشت، و در جوانی چند قطعۀ معروف ادبی، مثل هرنانی اثر ویکتور هوگو، را از فرانسه به فارسی ترجمه کرد. تار می نواخت و علاقه اش به موسیقی به او در تنظیم خلاقانۀ نمایش های موزیکال کمک کرد. برخی از آثارش عبارت اند از پریچهر و پریزاد (۱۲۹۹)؛ اصلی و کرم (۱۳۰۷) از عُزیر حاجی بیگوف؛ عباسه خواهر امیر (۱۳۰۹)؛ اپرت عروس ساسانیان یا خسرو و شیرین (۱۳۱۰)؛ شب هزارویکم (۱۳۰۹)؛ زن های پادشاه، دکتر از فرنگ آمده (۱۳۰۳)؛ زردشت (۱۲۹۸)؛ حرم خلیفه هارون الرشید یا عزیز و عزیزه (۱۳۱۱)؛ در سایۀ حرم (۱۳۱۱)؛ و اپرت پروانه (۱۳۰۷، در ستایش بانو پروانه، خوانندۀ وقت). اغلب این نمایش ها اجراهای موفقی داشتند. شهرزاد از مؤسسان کمدی موزیکال (۱۲۹۸) و کانون صنعتی (۱۳۱۱) نیز بود.
wikijoo: رضا_کمال_شهرزاد_(۱۲۷۷ـ۱۳۱۶ش)