رضا قلی خان

رضا قلی خان (تهران ح ۱۲۵۰ـ همان جا ۱۳۱۱ش)
خوانندۀ ایرانی تصنیف و ضربی در عصر قاجار، نوازندۀ تنبک و آشنا به نوازندگی پیانو و ارگ. از استادان، شاگردان و سابقه هنری او اطلاع چندانی در دست نیست. شهرتش به سبب ضبط صفحاتی است که همراه هنرمندان بزرگ تهران از جمله درویش خان، اسدالله خان اتابکی نوازندگان تار؛ مشیرهمایون شهردار نوازندۀ پیانو؛ سید حسین طاهرزاده و اقبال آذر خوانندگان آواز؛ باقرخان رامشگر نوازندۀ کمانچه، حسین خان هنگ آفرین نوازندۀ ویولن؛ و اکبرخان هنگ آفرین نوازندۀ فلوت، در سال های اول جنگ جهانی اول پر کرد و در آن ها، بیشتر تصنیف و ضربی خوانده و با تنبک همراهی کرده است. از او صفحاتی نیز حاوی تک نوازی برای پیانو وجود دارد که در آن ها صدای سازش با کوک موسیقی ایرانی و با روش نوازندگی تار و سنتور، به گوش می رسد. در یکی دو صفحه نیز همراه تار درویش خان، به جای تصنیف و ضربی، آواز خوانده است. به سبب خدمت در نظمیه (شهربانی) به نام رضا قلی خان نظمیه شهرت داشت و منابع شفاهی دیگر، از او با نام رضاقلی خان تجریشی و نوروزی نام برده اند. آثار رضاقلی خان، نوازنده ای متوسط و ضربی خوانی توانا را معرفی می کند که در مقایسه با سطح هنری استادان همان دوره نظیر درویش خان و حاج خان ضرب گیر، بالاتر از متوسط تلقی می شود. مجموعه ای از صفحات قدیمی او نیز به صورت محدود در قالب سی دی (لوح فشرده) منتشر شده است.