محمدرضا سقایی ( ۲۰ فروردین ۱۳۱۸ خرم آباد – ۲۷ تیر ۱۳۸۹ تهران ) خواننده محلی موسیقی لری بود.
سقایی در خرم آباد به دنیا آمد و با کشف استعداد او توسط محمد رایگان گوینده رادیو به بی سیم ارتش در قلعه فلک الافلاک رفت پس از مدتی توسط استاد حمید ایزدپناه به رادیو تهران معرفی شد و دو ترانه «گندم خر» و «کوش طلا» را خواند و در طول زندگی هنری خود با نوازندگانی چون مجتبی میرزاده ، و فرج علیپور همکاری داشت. به تشویق عبدالله غیابی نخستین فیلمساز لرستانی بر اساس موسیقی متن فیلم میراث پس از اکران ترانه های لری را با سازهای خارجی اجرا کرد و در همان اثر ترانه دایه دایه معروف ترین اثر خود را به یادگار نهاد. وی در اواخر جنگ ایران و عراق در شهر ازنا بر اثر اصابت ترکش یک بمب مجروح شد و تا پایان عمر به خاطر عوارض آن بیمار بود. از جمله کارهای معروف او «زندگی بی چشم تو درد و عذابه» است که بعدها عبدالوهاب شهیدی و علی اصغر زند وکیل هم این کار را خواندند.
... [مشاهده متن کامل]
سقایی بعد از ۱۳۴۴ بسیار معروف و به خواننده ای شناخته شده تبدیل شد و تا ۱۳۵۷ خوانندگی را ادامه داد. او در طول زندگیش تحصیلات چندانی کسب نکرد و در حد ۴ کلاس ابتدایی سواد داشت. او در مراسم بازدید فرح پهلوی از لرستان نیز خوانندهٔ مراسم بود اما بعد از انقلاب تقریباً خواندن را کنار گذاشت. در زمان جنگ در بمباران شهر ازنا مجروح شد و تارهای صوتی اش آسیب دید. او در طول زندگی خود هرگز ازدواج نکرد. تنها فیلمی که از او به یادگار مانده است، فیلم مستند رضا دوباره می خواند به کارگردانی سید محمد سیف زاده است که زندگی و آثار او را در دهه شصت به تصویر کشیده است. فریدون فرخزاد در شو تلویزیونی خود میزبان رضا سقایی بود که آن زمان به همراهی فرج علیپور در مقام کمانچه نواز و چند تن از نوازندگان لرستانی به روی صحنه رفتند.
ترانهٔ «موتورچی» ( «دایه دایه» ) که سال ها پیش با تنظیم مجتبی میرزاده و با صدای سقایی اجرا شده بود در سال ۱۳۸۶ در میان ترانه های فاخر و ماندگار ۱۰۰ سال اخیر موسیقی ایران به ثبت ملی رسید.
تا پیش از انقلاب ۵۷ کاست هایی معمولاً بدون نامِ آلبوم به صورت غیررسمی و توسط استریوهای وقت تهران ازجمله شرکت سی بی اس به صورت سیستم دالبی حرفه ای از وی پخش شد ولی پس از انقلاب به اهتمام اهالی موسیقی لرستان و به ویژه شرکت های آوای سپهر و نوای زاگرس سه آلبوم قدم خیر، تفنگ و موتورچی از وی انتشار یافت فیلم مستند رضا دوباره می خواند به کارگردانی سیدمحمدسیف زاده در سال ۱۳۹۴ به صورت سینمایی اکران شد. در سال ۱۳۹۵ نیز تعداد هفت ترانه از ترانه های تمرینی و بدون ساز رضا سقایی که درمحافل خصوصی خوانده بود با تلاش امین عباسیان، ریاست انجمن موسیقی لرستان، و جمعی از نوازندگان شهرستان خرم آباد در قالب آلبومی با عنوان دنگ دیر به علاقه مندان عرضه گردید. آثار منتشرنشدهٔ بسیاری از او به یادگار مانده است.
سقایی در خرم آباد به دنیا آمد و با کشف استعداد او توسط محمد رایگان گوینده رادیو به بی سیم ارتش در قلعه فلک الافلاک رفت پس از مدتی توسط استاد حمید ایزدپناه به رادیو تهران معرفی شد و دو ترانه «گندم خر» و «کوش طلا» را خواند و در طول زندگی هنری خود با نوازندگانی چون مجتبی میرزاده ، و فرج علیپور همکاری داشت. به تشویق عبدالله غیابی نخستین فیلمساز لرستانی بر اساس موسیقی متن فیلم میراث پس از اکران ترانه های لری را با سازهای خارجی اجرا کرد و در همان اثر ترانه دایه دایه معروف ترین اثر خود را به یادگار نهاد. وی در اواخر جنگ ایران و عراق در شهر ازنا بر اثر اصابت ترکش یک بمب مجروح شد و تا پایان عمر به خاطر عوارض آن بیمار بود. از جمله کارهای معروف او «زندگی بی چشم تو درد و عذابه» است که بعدها عبدالوهاب شهیدی و علی اصغر زند وکیل هم این کار را خواندند.
... [مشاهده متن کامل]
سقایی بعد از ۱۳۴۴ بسیار معروف و به خواننده ای شناخته شده تبدیل شد و تا ۱۳۵۷ خوانندگی را ادامه داد. او در طول زندگیش تحصیلات چندانی کسب نکرد و در حد ۴ کلاس ابتدایی سواد داشت. او در مراسم بازدید فرح پهلوی از لرستان نیز خوانندهٔ مراسم بود اما بعد از انقلاب تقریباً خواندن را کنار گذاشت. در زمان جنگ در بمباران شهر ازنا مجروح شد و تارهای صوتی اش آسیب دید. او در طول زندگی خود هرگز ازدواج نکرد. تنها فیلمی که از او به یادگار مانده است، فیلم مستند رضا دوباره می خواند به کارگردانی سید محمد سیف زاده است که زندگی و آثار او را در دهه شصت به تصویر کشیده است. فریدون فرخزاد در شو تلویزیونی خود میزبان رضا سقایی بود که آن زمان به همراهی فرج علیپور در مقام کمانچه نواز و چند تن از نوازندگان لرستانی به روی صحنه رفتند.
ترانهٔ «موتورچی» ( «دایه دایه» ) که سال ها پیش با تنظیم مجتبی میرزاده و با صدای سقایی اجرا شده بود در سال ۱۳۸۶ در میان ترانه های فاخر و ماندگار ۱۰۰ سال اخیر موسیقی ایران به ثبت ملی رسید.
تا پیش از انقلاب ۵۷ کاست هایی معمولاً بدون نامِ آلبوم به صورت غیررسمی و توسط استریوهای وقت تهران ازجمله شرکت سی بی اس به صورت سیستم دالبی حرفه ای از وی پخش شد ولی پس از انقلاب به اهتمام اهالی موسیقی لرستان و به ویژه شرکت های آوای سپهر و نوای زاگرس سه آلبوم قدم خیر، تفنگ و موتورچی از وی انتشار یافت فیلم مستند رضا دوباره می خواند به کارگردانی سیدمحمدسیف زاده در سال ۱۳۹۴ به صورت سینمایی اکران شد. در سال ۱۳۹۵ نیز تعداد هفت ترانه از ترانه های تمرینی و بدون ساز رضا سقایی که درمحافل خصوصی خوانده بود با تلاش امین عباسیان، ریاست انجمن موسیقی لرستان، و جمعی از نوازندگان شهرستان خرم آباد در قالب آلبومی با عنوان دنگ دیر به علاقه مندان عرضه گردید. آثار منتشرنشدهٔ بسیاری از او به یادگار مانده است.
