رصیع

لغت نامه دهخدا

رصیع. [ رَ ] ( ع اِ ) گویک گوشه مصحف. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || دگمه. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس