رصیص

لغت نامه دهخدا

رصیص. [ رَ ] ( ع اِ ) بیضه ها یکی بر دیگری نهاده. || روی بند زنان که نزدیک بچشم باشد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس