رصید. [ رَ ] ( ع ص ، اِ ) سگ و یا ددی که سوی شکار خواهد برجهد. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از منتهی الارب ). ددی که سوی شکار خواهد برجهد، گویند: «سَبُع رصید». ( از اقرب الموارد ). || چشم دارنده به چیزی. مراقب. مواظب. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) چشم دارنده به چیزی مراقب مواظب . سگ و یا ددی که سوی شکار خواهد برجهد ددی که سوی شکار خواهد برجهد
