رصوفه

لغت نامه دهخدا

( رصوفة ) رصوفة. [ رُ ف َ ] ( ع اِ ) پی که بر تیر و کمان پیچند. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( اِمص ) پایداری و استواری. رصافة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به رصافة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس