رصود
لغت نامه دهخدا
رصود. [ رَ ] ( ع ص ، اِ ) ماده شتری که منتظر نوبت آب باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( منتهی الارب ). ماده شتری که منتظر آب خوردن شتر دیگری است تا پس از آن بیاشامد. ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید