رصدور

لغت نامه دهخدا

رصدور. [ رَ ص َدْ وَ ] ( ص مرکب ) رصدبند. رصدنشین. ( آنندراج ) :
خوانند رصدوران بینا
برج سرطانْش شاخ گلها.
واله هروی ( از آنندراج ).
و رجوع به رصدبند و رصدنشین شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس