رصده
لغت نامه دهخدا
رصدة. [ رُ دَ ] ( ع اِ ) گاژه صیاد. ( منتهی الارب ). گازه صیاد. ( ناظم الاطباء ). کازه صیاد. ( آنندراج ). مغاک جهت شکار شیر و دد. ( از اقرب الموارد ). || حلقه ای از مس و یا نقره که در دوال شمشیر باشد. ج ، رُصَد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید