رصدخانهٔ ملّی ایران در ۳۳ کیلومتری جنوب غرب کاشان و ۱۲ کیلومتری غرب قمصر و ۷ کیلومتری شمال شرق شهر کامو و چوگان و در قلهٔ ۳٬۶۰۰ متری گرگش دومین قله مرتفع رشته کوه کرکس ساخته شده است. گنبد تلسکوپ و سازهٔ تلسکوپ در قله نصب شده است.
... [مشاهده متن کامل]
اندیشهٔ داشتن یک رصدخانهٔ بزرگ در مقیاس جهانی برای کشور از انقلاب ۱۳۵۷ مطرح بود. پیشنهاد ساخت یک رصدخانهٔ بزرگ برای کشور به عنوان یک آزمایشگاه علمی ملی، به طور جدی و رسمی، در کمیته نجوم و اخترفیزیک انجمن فیزیک ایران مطرح شد. در سال ۱۳۷۷ مطرح شد. در این سال رصدخانهٔ ملی به عنوان یکی از دو طرح کلان پژوهشی در شورای پژوهش های علمی مطرح و تصویب شد و در سال ۱۳۷۸ مرحلهٔ مکان یابی رصدخانهٔ ملی در قالب یک طرح پژوهشی دانشگاهی توسط کمیته مکانیابی با مدیریت سعداله نصیری قیداری عضو هیئت علمی وقت دانشگاه زنجان در دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان آغاز شد.
با کوشش های رضا منصوری، استاد فیزیک و اخترشناس ایرانی و معاون پژوهشی وقت وزارت علوم، یوسف ثبوتی استاد فیزیک و اخترفیزیک دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان و با همکاری علمی تعدادی از منجمین و اساتید فیزیک کشور در روزهای پایانی سال ۱۳۸۲ طرح رصدخانهٔ ملی ایران به عنوان یک طرح علمی با بودجهٔ مستقل در هیئت دولت تصویب شد ولی به دلایل مختلف، بودجه ای در سال بعد به آن اختصاص نیافت. لکن فرایند مکانیابی شامل مطالعات هواشناسی و بررسی امکانات محلی و همچنین طراحی و ساخت دستگاه دیدسنج نجومی، اندازه گیری پارامتر دید نجومی در سراسر کشور توسط کمیته مذکور و با حمایت دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان بدون وقفه ادامه یافت. با روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاددر سال ۱۳۸۴ اجرای طرح مکانیابی با حمایت مالی پژوهشگاه دانشهای بنیادی که منجر به تعیین مکان احداث رصد خانه در سال ۱۳۸۷ شد، ادامه یافت لکن بقیه فعالیتهای اجرایی این طرح متوقف شد تا اینکه با دستور سید علی خامنه ای و تخصیص یک اعتبار در سال ۱۳۸۸ کار طراحی و ساخت وساز رصدخانه در عمل آغاز شد.
از آن زمان تاکنون، طراحی مقدماتی تلسکوپ به پایان رسیده، آینهٔ اصلی تلسکوپ با قطر سه ونیم متر خریداری و تراش و پولیش شده، محل ساخت رصدخانه در قلهٔ گرگش کاشان تسطیح و راه ارتباطی آن تقریباً تکمیل شده و حداقل یکی از قطعات اصلی تلسکوپ در داخل ایران طراحی و ساخته شده است که مجموع این کارها تا شهریور ۱۳۹۳ چیزی در حدود ۲۹ درصد از کل عملیات لازم برای تکمیل طرح را شامل می شود.
... [مشاهده متن کامل]
اندیشهٔ داشتن یک رصدخانهٔ بزرگ در مقیاس جهانی برای کشور از انقلاب ۱۳۵۷ مطرح بود. پیشنهاد ساخت یک رصدخانهٔ بزرگ برای کشور به عنوان یک آزمایشگاه علمی ملی، به طور جدی و رسمی، در کمیته نجوم و اخترفیزیک انجمن فیزیک ایران مطرح شد. در سال ۱۳۷۷ مطرح شد. در این سال رصدخانهٔ ملی به عنوان یکی از دو طرح کلان پژوهشی در شورای پژوهش های علمی مطرح و تصویب شد و در سال ۱۳۷۸ مرحلهٔ مکان یابی رصدخانهٔ ملی در قالب یک طرح پژوهشی دانشگاهی توسط کمیته مکانیابی با مدیریت سعداله نصیری قیداری عضو هیئت علمی وقت دانشگاه زنجان در دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان آغاز شد.
با کوشش های رضا منصوری، استاد فیزیک و اخترشناس ایرانی و معاون پژوهشی وقت وزارت علوم، یوسف ثبوتی استاد فیزیک و اخترفیزیک دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان و با همکاری علمی تعدادی از منجمین و اساتید فیزیک کشور در روزهای پایانی سال ۱۳۸۲ طرح رصدخانهٔ ملی ایران به عنوان یک طرح علمی با بودجهٔ مستقل در هیئت دولت تصویب شد ولی به دلایل مختلف، بودجه ای در سال بعد به آن اختصاص نیافت. لکن فرایند مکانیابی شامل مطالعات هواشناسی و بررسی امکانات محلی و همچنین طراحی و ساخت دستگاه دیدسنج نجومی، اندازه گیری پارامتر دید نجومی در سراسر کشور توسط کمیته مذکور و با حمایت دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان بدون وقفه ادامه یافت. با روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاددر سال ۱۳۸۴ اجرای طرح مکانیابی با حمایت مالی پژوهشگاه دانشهای بنیادی که منجر به تعیین مکان احداث رصد خانه در سال ۱۳۸۷ شد، ادامه یافت لکن بقیه فعالیتهای اجرایی این طرح متوقف شد تا اینکه با دستور سید علی خامنه ای و تخصیص یک اعتبار در سال ۱۳۸۸ کار طراحی و ساخت وساز رصدخانه در عمل آغاز شد.
از آن زمان تاکنون، طراحی مقدماتی تلسکوپ به پایان رسیده، آینهٔ اصلی تلسکوپ با قطر سه ونیم متر خریداری و تراش و پولیش شده، محل ساخت رصدخانه در قلهٔ گرگش کاشان تسطیح و راه ارتباطی آن تقریباً تکمیل شده و حداقل یکی از قطعات اصلی تلسکوپ در داخل ایران طراحی و ساخته شده است که مجموع این کارها تا شهریور ۱۳۹۳ چیزی در حدود ۲۹ درصد از کل عملیات لازم برای تکمیل طرح را شامل می شود.
