رصاغ

لغت نامه دهخدا

رصاغ. [ رِ ] ( ع اِ ) رسنی که بدان ستور را بندند. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رساغ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به رساغ شود.

رصاغ. [ رُ ] ( اِخ ) نام جایگاهی است. ( از معجم البلدان ). موضعی است. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس